سال ۴۴۳ ه. ق اصفهان به دست طغرل پادشاه سلجوقى فتح شد و اصفهان بار ديگر به پايتختى انتخاب شد. در دوران سلجوقیان عمارات، مساجد و کوشک‌هاى متعددى در شهر بنا گرديد. در اين دوره اصفهان از آبادترين و مهم‌‌ترين شهرهاى دنيا به شمار مى‌‌آمد. ناصرخسرو قبادیانی دو سال پس از حمله طغرل سلجوقی به اصفهان سفر کرد، در این هنگام، شهر باز سازی شده بود، وی در باره اصفهان چنین نوشته:
«شهری است بر هامون نهاده، آب و هوایی خوش دارد و هر جا که ده گز چاه فرو برند، آبی سرد و خوش بیرون آید و شهر دیواری حصین بلند دارد در شهر جویهای آب روان و بناهای نیکو و مرتفع و در میان شهر مسجد آدینه بزرگ نیکو و بارویِ شهر را گفتند سه فرسنگ و نیم است.».
منبع:
سفرنامه ناصرخسرو، به کوشش دبیر سیاقی، ص 167