ШЇШ�Щ�ШґЩ�Ш�Щ� Ш�Щ�ЫЊЩ�ЫЊ ШґЩ�Ш�

احمد بن موسی بن مردویه متولد 323 ه.ق یکی از مشهورترین محدثان و حافظان حدیث و مفسران اهل سنت و مورخین بزرگ در اوایل قرن چهارم ه.ق است.

این دانشمند در خانواده ای اهل علم و دانش به دنیا آمده، پدرش و برادرش از محدثان بزرگ در اصفهان بودند.
در منابع کهن، از محل سکونت ابن مردویه در اصفهان یادی نشده، اما این را می‌دانیم که او با محدثان محلۀ خوز ارتباط داشته است خوز یا خوزیان همان محلۀ خوزان فعلی است و این احتمال هست که ابن مردویه در این منطقه ساکن بوده باشد .
37 نفر از جمله ابوالقاسم عبدالرحمان بن محمدبن اسحاق اصفهانی، ابوالفضل احمدبن حسن جلودی مفسر قرآن و همچنین پسر ابن مردویه به نام محمد از وی نقل حدیث کرده اند.
ابن مردویه از محدثان پرتألیف در شاخه‌های مختلف علوم اسلامی مانند حدیث، تفسیر، رجال و تاریخ بوده است. هرچند متأسفانه اغلب آثار وی از بین رفته و به‌جز اوراقی از کتاب معجم البلدان، سه مجلس از کتاب أمالی، و جزئی که در آن حدیث اهل بصره انتخاب شده بود، چیز دیگری به زمان ما نرسیده است.با این همه روایات منقول از او در کتاب‌های شیعه و سنّی به کثرت وجود دارد.
از جمله آثار او کتاب المناقب است، این کتاب مرجعی مهم برای روایات مربوط به علی بن أبی طالب (علیه السلام) بوده و مؤلفان شیعه به آن استنادبسیار کرده اند.
ابن مردویه به لحاظ مقام بلند حدیثی اش به "ملک الحفاظ"، "طراز المحدثین"، "سند الخطاط" و... معروف است.
وی در اواخر عمر نابینا شدو در 87 سالگی از دنیا رفت. مقبرۀ او در سدۀ و معروف به بابا دو مَرده است؛ این مقبرۀ متروکه با بنای خشتی دراملاک دیمیتریون محلۀ فروشانِ قرار دارد.
منابع:
سخنرانی های همایش یکروزه ابن مردویه در دانشگاه آزاد خمینی شهر
مصلح الدین مهدوی (ج1، ص206)
(موفق خوارزمی، ص265 – 266)