شهر درچه با جمعیت 43200 نفر در غرب شهر اصفهان و هم مرز با شهرداریهای مناطق 9 و 13 قرار گرفته مختصات جغرافیائی آن 51 درجه و 33 دقیقه و 3 ثانیه طول شرقی و 32 درجه و 24دقیقه و 45 ثانیه عرض شمالی می باشد . این شهر از طرف شمال به جاده اصفهان – نجف آباد و از ضلع شرق به محدوده قانونی شهر اصفهان از طرف جنوب به اتوبان ذوب آهن و محدوده قانونی شهرستان فلاورجان و از غرب به روستای تیرانچی محدود می شود و دارای آب و هوائی معتدل با میانگین دمای حداقل 6 و حداکثر 30 درجه سانتیگراد می باشد . میانگین بارندگی در طول سال بیش از 180 میلیمتر است .
هسته اصلی شهر درچه را محلات قدیمی شهر همچون محله دُرّ ، جزین، قلعه ، سعادت آباد ، شمس آباد و لورک تشکیل می دهد . با گذشت زمان و افزایش روند مهاجرت به این شهر محلات آن نیز گسترش یافت و در سالهای اخیر روستاهای دینان، ولاشان ، احمد آباد ، فودان و اسلام آباد نیز به همین شهر الحاق یافته اند.
این شهر در ساحل رودخانه پرنشاط و با طراوت زاینده رود هم چون نگینی درخشان قرار گرفته است. زمینهای کشاورزی حاصل خیز و آب فراوان باعث رونق کشاورزی در این خطه شده به طوریکه شغل اغلب ساکنین این محل کشاورزی و باغداری می باشد. در ایامی نه چندان دور کشت پیاز (پیاز قرمز کمرنگ) بصورت تک محصولی و خاص در این منطقه متداول بوده است و به تمام نقاط کشور حمل می شده لذا به نام درچه پیاز صاحب آوازه و شهرت گشته و هم اکنون پیاز بومی رقم درچه در محافل علمی ، تحقیقاتی بعنوان پایه مقاوم و سازگار به ثبت رسیده و از آن در اصلاح نژاد و تولید بذر پیازهای مقاوم و محصول استفاده فراوان می شود. شایان ذکر است که رود زنده رود ، با تغییر مسیری که در این جا پیدا کرده مروارید و نگینی گرانبها بنام درچه را به ثبت رسانده که صد البته مانند دُری گرانمایه و ارزشمند در میان شهر های استان اصفهان می درخشد.
این شهر با اهداء بیش از 500 شهید عزیز در طول دوران دفاع مقدس عنوان شهر شاهد نمونه کشور را به خود اختصاص داده است .
مرقد مطهر امامزادگان حمیده و رشیده خاتون از نوادگان امام موسی ابن جعفر (ع) در این شهر قرار دارد .
منبع: پایگاه خبری شهرداری درچه
سال شهر شدن ۱۳۴۵ خورشیدی
جمعیت ۴۷۸۰۰ نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۶۰۰ متر[نیازمند منبع]
میانگین دمای سالانه حداقل ۶ و حداکثر ۳۰ درجه[نیازمند منبع]
میانگین بارش سالانه بیش از ۱۸۰ میلیمتر[نیازمند منبع]
تأسیس شهرداری ۱۳۴۵
شهر شاهد نمونه کشور
دُرچِه یکی از شهرهای استان اصفهان در مرکز ایران است.[۳] جمعیت این شهر ۴۷۸۰۰ نفر[۱] است. دُرچه در مجاورت محدوه قانونی جنوب غربی اصفهان و در ۱۲ کیلومتری مرکز این شهر قرار دارد. شهر درچه به محلات خط گاز، قلعه پائین، اتل آباد، بلندیها، دُر، قلعه، پل سنگی، دینان، ولاشان، اسلامآباد و شمسآباد تقسیم میشود.
محتویات
۱ موقعیت جغرافیایی
۲ جمعیت
۳ فعالیتهای شاخص ورزشی
۴ کشاورزی
۵ مشاهیر
۶ منابع
موقعیت جغرافیایی
شهر درچه در دشتی مسطح بنا گردیده و با شیب ملایم یک درصدی به زاینده رود منتهی میشود.
سه عارضه طبیعی کوهسفید (کوه شیری) در جنوب شرقی، کوه دنبه در غرب و کوه آتشگاه در شمال شرقی آن قرار دارد. این شهر با ارتفاع ۱۶۰۰ متر از سطح دریا و طول جغرافیائی ۵۱ درجه و ۳۲ دقیقه شرقی و عرض جغرافیائی ۳۲ درجه و ۳۷ دقیقه شمالی، با تهران ۴۸ ثانیه اختلاف زمان دارد.[نیازمند منبع]
شهر درچه با ۲/۱۲ کیلومتر مربع مساحت از محلههای قلعه، دُر، جزین (گزین)، بلندیها، درب امامزاده، دینان، ولاشان، احمدآباد، اسلامآباد، فودان و شمسآباد و مزارع اطراف آنها شکل گرفته که از شمال به جاده نجفآباد، از جنوب به شهرستان فلاورجان، از غرب به روستاهای تیرانچی و جلالآباد و از شرق به محدودههای قانونی شهر اصفهان محدود است.[نیازمند منبع]
جمعیت
در سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ شهر درچه ۴۷۸۰۰ نفر جمعیت داشته[۱] که با در نظر داشتن رشد جمعیت و انضمام ولاشان و احمدآباد به این شهر جمعیت فعلی را میتوان حدود ۵۰۰۰۰ نفر تخمین زد تراکم جمعیت در هر هکتار ۴۳ نفر و ۹۶ در صد جمعیت متولدین خود شهر بوده و میزان مهاجرپذیری بسیار کم است.
فعالیتهای شاخص ورزشی
تأسیس هیئت دوچرخه سواری شهر درچه در سال ۸۷
تأسیس سالن اختصاصی تنیس روی میز شهر درچه
کشاورزی
این شهر در جلگه زاینده رود واقع ودارای خاک قهوهای ومتوسط بارندگی ۱۷۲ میلیمتر درسال در منطقه آب وهوای بیابانی وخشک کشور قرار گرفته لکن به برکت جریان رودخانه زاینده رود ومتوسط سطح آبهای زیر زمینی در عمق شش متری از رونق کشاورزی ویژهای برخوردار است؛ ولی در سالهای اخیر به دلیل تخصیص نامناسب آب زاینده رود در دولتهای سابق که موجب خشک شدن زاینده رود شد کشاورزی این منطقه تقریباً بصورت معلق و زمینهای کشاورزی اکثراً بصورت بایر درآمدهاند.
عمده محصولات کشاورزی شامل غلات (برنج و گندم)، صیفی جات (خیار، بادمجان، سیب زمینی و..)، سبزیجات (هویج، گوجه، تربچه، پیازچه و…)، سردرختی (گیلاس، آلبالو، زرد آلو و…) میباشد. صنایع دستی عمده شهر قالی بافی و محصول عمده صنعتی آن نساجی است
مشاهیر
سید محمدباقر درچهای از اساتید آیتالله بروجردی
غلامحسین ابراهیمی دینانی مشهور به حکیم دینانی (از فلاسفه معاصر)