در دهه 1340 تعدادی از ساکنین بومی از ورنوسفادران به ویژه محلات گاردر و گارسله در زمین های بایر شمال محله گارسله و حاشیه رشته قناتی که از این منطقه می گذشت و در حاشیه جاده تاریخی دوشاخ مبادرت به ساختن خانه کردند. این منطقه خارج از محلات اصلی شهر و زمین نسبت به آنها ارزان بود. این منطقه در حاشیه خیابان های سلمان فارسی، استاد طلایی و حافظ فعلی واقع می باشد. از آنجا که تنها منطقه نام دار نزدیک این منازل کشارگاه شهرداری بود، محل به کشتارگاه معروف شد. از دهه 1350 به تدریج تعدادی از مهاجرین بختیاری هم در این منطقه ساکن شدند. پس از انقلاب قطعه زمین بزرگی در ادامه همین مکان توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تقسیم بندی و به نیازمندان جهت خانه سازی واگذار شد.( گفتگو با برات طاهری از بازرسان بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در اوایل انقلاب). در سالهای بعد نام کشتارگاه به قائمیه تغییر یافت و اکنون در حوزه شهرداری ناحیه دو واقع می باشد. خیابان های سعدی، مولوی، هاتف، عطار در این محدوده واقع می باشد. منطقه‏ ای که در دهه 1340 شکل گرفت و کشتارگاه نامیده شد در سال 1397 به پارک پیروزی در شرق،بلوار باغبان در غرب، میدان نماز در شمال و خیابان استاد طلایی در جنوب محدود می باشد.