در اوایل دهه 1340 جمعیت شیر و خورشید همایونشهر به همت معتمدین محلی تشکیل شد. به دنبال این اقدام معتمدین و کنشگران و پیشرانان اجتماعی به دلیل مرگ و میر زنان باردار احداث یک زایشگاه در شهر را ضروری دانسته و پیگیر تحقق هدف خود شدند. آنها برای تامین هزینههای ساخت مرکز به چند نفر از تجار مراجعه کردند. نهایتا خیری به نام محمدحسین ساعی این اقدام خیر را پذیرفت و در زمینی با مساحت 7500 متر مربع که اکنون بخش اصلی بیمارستان ساعی را تشکیل میدهد، ساختمان 3125 مترمربع را در اواسط دهه 1340 شروع نمود. برای ساخت بنا، مرحوم ساعی 600 هزار تومان خرج کرد و زایشگاه در نهایت در اواخر دهه 1340 با نام زایشگاه شیر و خورشید ساعی آماده بهره برداری شد. البته زایشگاه مذکور تمام امکانات از جمله اطاق عمل و پزشک متخصص تمام وقت نداشت ولی از تمام آبادیهای ماربین مانند رهنان و درچه مراجعه کننده داشت و در مواقع ضروری بیماران به بیمارستان امین انتقال داده میشدند.
این زایشگاه در سال 1365 به بیمارستان شهید اشرفی منتقل شد و مرکز مذکور به بهداری و شبکه بهداشت واگذار گردید و به تدریج شکل بیمارستان به خود گرفت. در سال 1392 خیرین تصمیم گرفتند در این مکان یک بیمارستان پیشرفته در هشت و نیم طبقه بنا کنند.
منبع:
شاهین، محمدعلی، سرزمین مهر، گفتمان اندیشه 1400.