میلاد حبیبی
تولد: 28 شهریور 1373
رشته تحصیلی: حسابداری
از دوران کودکی به شعر و ادبیات علاقه مندبود و از همان دوران اولین سروده هایش را یادداشت می کرد.
وی آشنایی و عضویت اش را در حلقه شعر شاعران جوان انقلاب اسلامی موسسه شهرستان ادب موسوم به آفتابگردان ها، نقطه عطفی در زندگی شاعرانه اش می داند.
میلاد حبیبی سرودن را در اکثر قالب های ادبی به جز قصیده و نیمایی تجربه نموده و سروده هایش بیشتر دارای مضامینی آیینی، اجتماعی و عاشقانه است. حبیبی علاوه بر شعر کلاسیک ترانه و نوحه نیز درآثار خود دارد. از جمله موفقیت های وی برگزیده شدن در دوازدهمین سوگواره سراسری سوختگان وصل است.
نمونه شعر
به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه مسلک بودن خود را
اگر تقدیر، تن دادن به فرمان زلیخا بود
همان بهتر که دست گرگ می‌دیدم تن خود را
تو را ای عشق از بین هوس ها یافتم آخر
شبیه آن که در انبار کاهی سوزن خود را
اگر این بار رو در رو شدم با خود در آیینه
به آهی محو خواهم کرد تنها دشمن خود را
بگو با آسمانِ بغض دارِ پیرهن از ابر
برای گریه کردن پاره کن پیراهن خود را
به امیدی که شاید بگذری از کوچه ام یک شب
به در آویختم فانوس هر شب روشن خود را
